Gedichten

Andre Rieu

Het is toch wel razend knap hoe Rieu
iedereen tóen in zijn zak stak!
Criticasters aanvankelijk meer dan
genoeg; Andre hen slim beantwoordend
en gevend waarom men wel vroeg.

Je kunt om zijn vakmanschap bepaald
niet heen, nee zo weten te
enthousiasmeren ken ík er dan geen:
zijn "familie" maar ook zijn publiek
Ademloos kijk ik toe en geniet van
zijn muziek.

Waar hij ook optreedt, hij steelt er
de show. Deze perfectionist, het lijkt
op een droom, zomaar cadeau.
Als je onbevangen bent, raak je zo om
Al blijft het niet zozeer je smaak,
totale afwijzing lijkt dom.

Dakoyria, 2017.

Werk gedicht door: Dakoyria

Tweeten