Gedichten

Adhd

Een nieuwe dag breekt aan.
Het is voor jou weer tijd om op te staan.
Dat gaat gepaard met veel gestommel.
O mijn vent wat maak je weer een rommel.

Zoals altijd weet je niet waar te beginnen.
En weer raak je helemaal buiten zinnen.
Dan, van het een op het andere moment.
Ben je weer een heel lieve en vrolijke vent.

Dan opeens wordt je weer heel erg boos.
Want er is volgens jou van alles loos!
Kleren,schoenen,tas of boeken,
Alles is weer ver te zoeken.

Je schreeuwt,mam!je weet ook niks als ik je wat vraag!
En weer krijgt mam de volle laag.
Je loopt te stampen en te bleeeren.
En ik probeer het te negeren.

Dan vertel ik je dat we volgens afspraak naar de dokter moeten.
Zeg jij heel dood leuk; doe dat mens van mij de groeten !!

Jullie hebben ook altijd wat te zeuren,
Ja vent, er zijn nu eenmaal dingen die moeten gebeuren.
En weer heeft ma het helemaal gedaan.
Mam, laat met toch mijn eigen weg gaan!

Vent, ik wou dat wij dat konden.
En dat meen ik op alle gronden.
Maar voor dat jij op eigen benen kunt gaan staan.
Heb jij nog een hele lange weg te gaan!

Nee lieve lieve mensen.
Het valt altijd lang niet mee..
Een kind te hebben met.....A.D.H.D

De onbekende dichter 2005

Ziekte gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten