Gedichten

Bezoek aan dementerende kennis

Voor het eerst word ik geconfronteerd
met haar die nu zo zwaar dementeert
Een vonk van herkenning zie ik in haar ogen
Wij die elkaar altijd vroeger zo heb gemogen.

Het gesprek vlot niet erg en
het is heel onsamenhangend
Ik praat zoveel mogelijk met haar mee
maar vind het toch ook wel wat spannend.

Mijn meegebrachte vers gesneden fruit
at zij met graagte en ook met smaak
Dan valt haar gebit uit haar mond en haar
wat afleidend, wordt dit nu maar gestaakt.

De conversatie gaat over haar kinderen,
kleinkinderen die zij ook in leeftijd verwart
Het maakt verder niet uit, ik ken hen toch wel
En dat scheelde dan ook voor mij al heel wat.

Haar vader leeft nog in haar leven en
ook haar te vroeg gestorven kind
Voel mij echt blij en opgelucht dat
zij hierin toch nog wat vreugde vindt.

Erg lang duurde mijn bezoek niet
heb niet de indruk dat zij met
veel langer erg veel opschiet

Zeg haar gedag met een dikke kus
Ja-hoor, beantwoorde ik haar vraag
ik kom vast en zeker snel terug
maak je maar geen zorgen, wees maar gerust!

Ze wilde met mij mee en met een
rotgevoel is het dan dat ik haar verlaat
Maar kort daarna zie ik in de verte dat zij
met haar rolstoel de toegestane gang op gaat.

Dakoyria 2015.

Ziekte gedicht door: Dakoyria

Tweeten