Dement

Afdrukken

Traag vergat ik wie ik was
en keerde naar mijn oorsprong weer.
Zelfs voedsel kauwen gaat niet meer,
dus slik ik maar zonder te eten.

Soms buigt zich iemand over mij
waarvan ik denk dat ik herken
en al de pijnen weer ervaar
in het zwart gat van mijn ellende.

Soms ben ik thuis, soms in de hemel
en vliegt ik met de engelen mee.
Een “Lieve Vrouw” verzorgt mijn lijf.
Aan haar voeten lees ik “Lourdes”.

Soms, hoor ik zachtjes “Moeder” roepen
en daal ik uit mijn niemand neer.
Maar kan voor niets nog namen vinden.
Want wie ik ben, weet ik niet meer.

Ziekte gedicht door: Pierre Van Laeken
Informatie

Dit gedicht is 12.019 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (5 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over dementie
gedichten over verzorgster
gedichten over eenzaam
gedichten over eigen wereld
gedichten over ziekte

Heb jij genoten van het Dement gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Dement'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!