Gedichten

Olterterp in tanka's.

Het stille bosven
kabbelt glanzend, schittert soms;
daaromheen beelden
kunstig behouwen bomen
roerige Friese oudheid.


De bedaagde beuk
met zijn bobbelige stam
en kromme takken
oogt bij avondlicht als een
dikbuikig negerjongetje.


Struinen langs boszoom
en boerenland; geritsel
en geklop klinkt:
plotseling vlucht de ree weg
van zijn heerlijke maaltijd.


Waterlelies
liggen in een brede kring
om het eilandje,
geven teer moerasleven
sierlijke bescherming.


Twee reuze linden
staan dicht naast elkaar op
een bloeiend bosveld,
zijn samen één wijde kroon,
bedekt met gouden oogjes.


Het hellende pad,
bedekt met lariksnaalden,
is mild glanzend bruin,
geeft stille wenk te dwalen,
verder, naar 't oneindige...





Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten