Gedichten

Vuur van de zon

[b]
in donkerrood
warmde zich de
eeuwenoude stenen
muur met het
vuur van de zon

met kruimels
cement had zich
het minuscule leven
al jaren verwend in
krenterige symbiose

zij kende de kleur
van seizoenen wist dat
wind met stormachtige
vlagen haar bloempjes
tot toekomst zouden maken

jij hebt met de wallen
gesproken en stukjes
geschiedenis opgedoken
uit hun lange reeks contacten
met vreemde passanten

zij hebben weet van
vele generatie die met
hun handen verbanden
uit hun gezamenlijk dna
hebben blootgelegd

sinds ervaringen ook
3d gezien kunnen worden
zijn holografische
geschiedschrijvingen de
goudmijn van de eeuw


wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten