Gedichten

Het kringloopse water

ik herkende
je stem in het
geluid dat het
donker druppelend
gesteente maakte

in de kou
vlood het water
sissend langs
eeuwenoude
beddingen en rotsen

het is geen
murmelen dat
de tantra’s als
leidraad kozen
uit de prehistorie

alleen hun scherpte
is verloren in de
zachtheid van het
kringloopse water
uit de laatste gletsjers

refreinen zijn
de gebedssnoeren
der natuur geworden
tot ook zij breken en
water wordt vergeten


wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten