Gedichten

Toeven aan de Leyen.

Diep blauw glanst het meer:
Middellandse Zeeadem
streelt de rimpeltjes.

De kikker ontvlucht
de drukte, springt snel weg naar
zijn grashalmenwoud.

Het geelbruine hooi
spreekt stil van harde arbeid:
verleden broedt blij.

Her grassprietje deint
door 't wilde liefdesleven
van langpootmuggen.

Het reekalfje danst
door wijd rietland, voelt vanzelf
poel en sterke grond.

De kampeerwagens
klinken op en verspreiden
hun keukensmaken.

Vlinders en bijen
bezetten samen de distel
voor hun avonddronk.

In kleine kringen
loopt de ooievaar en pikt
telkens op de grond.

Blinkend zilver hupt
als vlekjes op het water,
dat steeds grauwer wordt.

Vier jonge ganzen
stappen door de nevel, turen,
zoeken de oever.

De buizerd zit stil
op zijn paaltje, wacht, taalt niet
naar al die duiven.

Op het plaggendak
van Leyens eethuis ontwaakt
vliesvleugelgezoem.

Warme koffiedamp
vermengt zich kringelend met
frisse morgenzucht.






Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten