Gedichten

Verboden liefde

Langs Frieslands kust
over de Waddeneilanden
waait door rollende golven
tussen wuivende zeedistels
het oude roerende sprookje
van het kind der zee en een mens

op het purperavondstrand
zingt een jonge kerel
over liefde die hij nooit vond
maar slechts duisternis der wereld
verbergen de baren vreugde?

vanuit de welvingen
wenkt meermin Minja
de man bij haar te komen
voor een ander bestaan
in het diepe zeerijk
waar aardse kwellingen
vergeten zullen worden

brullende storm
teistert het wijde water
in 't grimmige nachtdonker
speelt de zanger moedig
een reuze bliksem schittert
de verlangde vrouw verschijnt
op de ziedende schuimbergen

hartstochtelijk werpt hij zich
in het woedende gebulder
dobbert wild op en neer
Minja's armen omvatten
met tere gevoelens drukt ze
hem aan haar borsten

de minnaar beleeft
zijn gelukkigste ogenblik
verlaat genietend dit leven
reist naar de Eeuwigheid

Minja koestert het lichaam
blijdschap vermengt zich met smart
er welt een enkele traan
maakt haar tot een nevel
zij verdwijnt in de lucht.








Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten