Gedichten

Heftig ogenblik

Heer Bommel begroet de zonneglansen
in de tuin van zijn gerieflijk woonkasteel.
Hij kijkt naar de bloempjes, die op hun steel
bij het zuchtje licht heen en weer dansen.

Olivier vat de wenk der torentransen:
"Bewonder 's voorouders hof, thans jouw deel.
Zie de bloei, fijntjes toch onnoemelijk veel;
mag iets ervan de salontafel sieren?"

Hij plukt wat bonte, tere kroontjes vol geur,
hoort niet Tom Poes' verre verschrikt gil;
een ongenode bok nadert, eerst stil.

Plotseling springt dat dier met woeste wil
naar het beoogde doel, toont sterke voorkeur
voor Ollies achteruitstekende bil.










Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten