Gedichten

In medailleglansen

ik betrad
het zwarte gat
met de stalen
monsters en
accepteerde
hun zwijgen uit
eerbied en
pure overmacht

juist hier waar
de communicatie
tussen lichaam
en geest zijn
olympische
hoogtepunten
beleeft als kampioen
of mededinger

ik streelde
de mastodonten
bij hun lassen
de zwakke plekken
stofde ze af zodat
zij in winnaarsroem
ook konden schitteren
in medailleglansen

nog is de communicatie
in een richting verkeer
is de afblaf onterecht
want juist in samen
worden de beste prestaties
geleverd door elkaar
in fysieke taal beter
te begrijpen in verstaan


wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten