Gedichten

Een kind in de armoede

Daar loop je,
op je blote voetjes.
Je loopt door glas,
maar voelt het niet eens.
Je loopt de hele dag,
niet wetend waarheen.
Maar wat als je valt?
Komt iemand je dan troosten?

Daar zit je,
met je ruggetje tegen de muur.
Je haalt iets uit de prullenbak,
blij dat je eten hebt.
Je móet hiervoor zorgen,
zodat er morgen weer een dag is.
Maar wat als je ziek bent?
Komt iemand jou verzorgen?

Daar lig je,
met je hoofdje op de grond.
Zonder een welterusten val je in slaap,
zoals elke avond.
Maar wat als je naar droomt?
Slaat er iemand een arm om je heen?

Hier ben ik,
mijn gedachten zijn bij jou.
Maar jij daar in die donkere nacht,
weet dit niet.
Ik wil het je komen vertellen,
je héél even laten voelen dat je niet alleen bent.

Ik wil je zien stralen als we zingen.
Je zien lachen als we spelen.
Je horen schateren als we gek doen.

Ik wil je verzorgen als je ziek bent.
Je troosten als je bent gevallen.
Een arm om je heen slaan als je naar hebt gedroomd.

Maar kan ik het aan, je zo te zien?
Lukt het me daarna, gewoon weer bij je weg te gaan..

Actualiteits gedicht door: Joyce01

Tweeten