Gedichten

Grote oorlog

Onschuldige mensen van jonge
moeder met haar kind tot eenzame
grootouder slaan angstig op de vlucht
Hun woning achtergelaten, helemaal leeg.

De voortdurende strijd ontruimt
steden en dorpen, een groot epidemie
waar het leven wordt doorgebracht in de
afschuwelijke ravage van verlies en verdriet.

Het zwarte bloed stroomt in zijn
rondgang door het lichaam van elke
soldaat, een loopgraaf wordt gestroomd
met dit vloeistof, alleen de geur blijft hangen.

Gedurende vier lentes tot winters
werden mens en natuur in de as gelegd
Wat er dan nog overblijft, is een herinnering
De Grote Oorlog laat diepe sporen na in ieder hart.

© 2014 Catherine Boone

Actualiteits gedicht door: Catherine B.

Tweeten