Gedichten

Het licht verstilde

Het licht verstilde
vogels zaten stil op een tak
ze zongen niet hun mooiste lied.

Kinderen staakten hun spel
bewust onder de indruk
van het lijden dat
veel ouderen meemaakten.

Mensen bidden voor
al diegenen die
voor ons hebben geleden
en nog steeds lijden.

Want wereldleiders
sturen nog steeds
jonge mensen de oorlog in.

Treurig kijk ik naar
het monument en
traag vult mijn hart
zich met stille tranen.

Ik voel de tranen
druppelen in mijn ziel
de warmte van die tranen
doen mijn leven pijn.

Jongens en meisjes
Ik hou van jullie
elke dag en niet
alleen deze twee minuten.

© Klaas48

Actualiteits gedicht door: Klaas48

Tweeten