Gedichten

Het nerveuze snuiven

ik zag de
schimmels draven
de bosrand langs
gemend door vaste hand

ouderwets getuigd
de kar nog zonder veren
een schimmige koetsier
geen enkele passagier

het was alsof
de film bleef haken
beelden braken zonder
de werkelijkheid te raken

ik voelde spanning
in de bomenrij een
opgestoken wind bracht
vreemde geuren dichterbij

nog was er dat geluid
voelde warmte van hun huid
vaag het nerveuze snuiven
in stilte gingen zij de wereld uit


wil melker

Actualiteits gedicht door: wil melker

Tweeten