Auteur: wil melker / 2 September 2014

Met gebalde vuist

Afdrukken

weer vlagt het doek
strak in de heersende wind
de echo’s van duizenden kelen
zijn gelukkig verdwenen

stenen beelden
met gebalde vuist
vormen nog het decor
van wat teloor is gegaan

maar aan de grenzen
van het plein speelt venijn
alweer de dubbelrol van
lotgenoot en vriend te zijn

niet confronterend
toch gedwongen en met pijn
weer te leren de dankbare
broeder van je hoeder te zijn


Wil Melker

Actualiteits gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 3.287 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (3 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over koude oorlog
gedichten over angst
gedichten over leven

Heb jij genoten van het Met gebalde vuist gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Met gebalde vuist'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!