Gedichten

Morbide obesitas

Zij heeft er niet de beste tafelmanieren
Zij schrokt en propt zich helemaal vol
Het leidt dan tot enig besmuikt lachen
achter de hand wel, niets is te dol
Men durft dan net niet openlijk te gieren...

Wat mij zo sterk raakt is de
stoornis die zij overduidelijk heeft
Overdadig dik-zijn is ze dan ook nog
maar wie beseft wat zij daarbij beleeft?

Zij heeft mijn onvoorwaardelijke sympathie
Ik kan dat echt niet helpen
zij heeft al teveel meegemaakt
Geen mens raakt zomaar extreem aan
het schrokken en haar gedrag heeft me
echt tot op het bot geraakt.

© Dakoyria

Actualiteits gedicht door: Dakoyria

Tweeten