Gedichten

Oneerlijkheid

Er is zoveel oneerlijkheid
In de wereld waar we zijn
Mensen raken elkaar kwijt
Leven in een web van pijn.

Kinderen in hongersnood
Een oud echtpaar dat verdrinkt
Onschuldigen die zijn gedood
Nadat ze vreselijk zijn verminkt.

Het terrorisme wat bedreigt
Het sluipt steeds dichterbij
De agressie die maar stijgt
Mensen voelen zich niet vrij.

Volkeren in gevecht
Om nog meer macht en geld
Religie dat wordt opgelegd
Met onderdrukking en geweld.

Waarom is er zoveel strijd
Om hoe anderen mensen leven
In plaats van dankbaarheid
En liefde om eens door te geven.

Het is ook best wel arrogant
Wie denken we dat we zijn
Niet meer dan een korrel zand
In een smeulende woestijn.

Wij hoeven het leven
Niet te regeren
Maar hebben het gekregen
Om slechts een persoonlijke les te leren.

© Marian van Zwienen. 2015

Actualiteits gedicht door: Marian van Zwienen

Tweeten