Gedichten

Paniek krijst stilte

ik voel dat
chaos rondwaart
wacht op momenten om
onverwacht toe te slaan

beelden razen
caleidoscopisch voorbij
de tijd geeft alles vrij
zonder verbondenheid

het gif gist onderhuids
in wanen van de dag
uit losgeslagen menigten
vooraan het ergste tuig

zij rappen marsmuziek
uit oude oorlogsdozen
zwaaien vaandels met een
vage link aan lederhosen

angst regeert
orkestreert de wanhoop
in gebalde vuisten
en bebloede knuisten

de massa deist
deint weer uit als er
schoten knallen paniek
krijst stilte als de eerste vallen


wil melker

Actualiteits gedicht door: wil melker

Tweeten