Gedichten

TBS (de film)

Een ziekmakend gezinssysteem
ervaarde de zoon als claim
Papa's [grote jongen]
in seksuele handelingen verwrongen

De handelende herkenbaarheid
mondde uit in schijnveiligheid
Dit kon de jongen niet weerleggen
want hij hoorde Papa [mijn grote meid] zeggen

Mama wilde niet erkennen
en bleef ontkennen
zodat de jongen zelf een antwoord zocht
en tegen de moordlustige gevoelens vocht
Uiteindelijk kon hij dit niet weerstaan
hij pakte een mes en liet zichzelf begaan

Zijn zus en zijn vader dood
was de realiteit die door zijn hoofd schoot
De lust om te moorden
verloste hem van de slechte woorden
Keer op keer het beeld
zijn zusje met Papa raakte verveeld

Hij had een nieuwe hobby gevonden
want tijd heelt niet alle wonden
Daar zat de jongen niet mee
de oorbellen werden zijn trofee

Tot de politie hem doorzag
en de weg van TBS voor hem lag
De ontsnapping en de laatste ontvoering werd hem fataal
opnieuw gepakt was het einde van zijn verhaal.

© Lion 2011

Actualiteits gedicht door: Lion

Tweeten