Gedichten

Veranderde tijden

Door een veel lege portemonnee zoek ik het
plezier nu thuis, en het is wel een goed idee
Talloze boeken liggen op mij te wachten die
mogelijk ook nog wat leed kunnen verzachten.

Houd mijzelf maar steeds voor dat
ik in de vijftige jaren ben opgegroeid
Was ik eigenlijk toen zo ongelukkig?
Nee, hoor de vriendschappen waren
er ook toen ook al opgebloeid.

Steeds weer keer ik terug in gedachten
naar mijn vroegere jeugd, het waren
toch veelal de kleinigheden
die me steeds gaven deze vreugd.

Wel wat medelijden heb ik met de jeugd uit
de zestig en ook in de zeventiger jaren
Zeker al die rijkdom die zij wisten te vergaren.
Het valt voor hen nu vast ook niet mee
inleveren is overal vast nu wel het idee

Ik koester daarom wat mij thuis is geleerd
Gedenk het kleine, daar kom je ver mee en
dat heb ik altijd in mijn leven wel geëerd.

Desondanks gun ik graag ieder het zijne
maar voor mezelf vind ik hopelijk en
blijvende geluk in al het kleine!

Dakoyria 2015.

Actualiteits gedicht door: Dakoyria

Tweeten