Gedichten

Zelfd als hij naar huis gaat

vanaf een veilige afstand zie ik je tranen
ze stromen in momenten van grote angst
en dat voor zo’n klein meisje
kleine handen uitgestrekt
zoekende naar hulp, gereed om te slaan
benen gemaakt om te rennen
te vluchten

vanaf mijn veilige afstand sla ik je gade
meer kan ik hier niet voor je doen
wat rijst uitdelen, je veiligheid garanderen…
voor een ieder betekende veilig zijn iets anders
hoeveel tranen had ik kunnen tellen ?
zoveel meer dan een kindje zou mogen huilen
lief meisje met je grote donkere kijkers
mijn dochter thuis is ongeveer zo oud als jij

met dit verschil, haar tranen worden gedroogd
haar angsten weg genomen. ze is vrolijk en blij
maar voor alles heeft ze geen zorgen
een heel ander leven dan jij in die gore tent

jullie eigen leider heeft je dit aangedaan
degene die het beste met zijn volk voor zou moeten hebben
ging uiteindelijk voor geld en macht..hoe kan hij slapen ?
vanaf mijn veilige afstand zou ik zelf kunnen huilen
de jonge soldaat draagt een zonnebril
op zijn netvlies verdwijnt het kleine meisje echter niet
hij neemt haar beeld mee , zelfs als hij verlof krijgt

thuis komen zijn tranen.

Actualiteits gedicht door: Fairouz

Tweeten