- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Elias Recht
Kronkelend zijn
armen om het hart
slaakte hij een zucht
toen Elias hem vedreef
tot in het diepste zwart
Ik hoor hem nog brullen
“Dat God zo rein en zoet als bronne water
niet zou bestaan”
kwijnend in het zout
waarin hij was vergaan
De schelpjes en kraaltjes
op de bodem
liggen daar zo vredig
in een lijn van hand
alwaar de haaien schuwen te gaan
waar zijn oorspong brand
Zowaar straalt daar
een rein paarlen licht
dat Atlantis verlicht
opdat geen achtarmige
zich ooit zal vergrijpen
in Zijn Heilig Licht
Totale waardering: 6 (2 stemmen)
Heb jij genoten van het Elias Recht gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Elias Recht'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
| Meer van De onbekende dichter | |
| › Nog een kus | |
| › De liefste mama | |
| › Mijn liefste | |
| › Dementie | |
| › Zo komen al mijn dromen uit | |
| › Mamma | |
| › Vriendschap Liefde | |
| › De dakloze | |
| › Vergeet mij maar | |
| › Een verlangen |
| Gerelateerde gedichten | |
| › Café des 4 vents | |
| › Nomadenleven | |
| › Nostalgisch | |
| › Tedere woorden | |
| › Laatste bloemblaadje | |
| › Eerste zoen | |
| › Levenslicht | |
| › Verdwenen schaduw | |
| › Bij het krieken van de dag | |
| › Morgenster |
