Gedichten

Puur geloof

Gaandeweg
verkleurde mijn jeugdportret.
-
Het eerst zo heldere pallet aan kleuren,
vervaagde met het verstrijken van tijd.
-
De sprankeling, de levenslust
in mijn ogen van toen, die ben ik gaandeweg verloren.
-
Ik heb keuzes gemaakt,
waarvan ik de gevolgen niet overzag.
Een bittere nasmaak is wat rest.
-
Alleen bij hoogtijdagen knielde ik
en bad ik, zoals mij is geleerd.
-
Toch sta ik in nieuwe kleuren
weer fier overeind.
-
Een blind vertrouwen binnen in mij
gaf mij de kracht om door te gaan.
-
Want ooit sta ook ik voor U.
Omringd met kleuren, donker en licht getint.
-
Zonder woorden, zonder excuses verschijn ik dan aan uw voeten
waar ik, staande in uw licht, genade en eeuwige liefde vind.
----
© Ingrid van der Weegen.

Christelijke gedicht door: Ingrid van der Weegen

Tweeten