Gedichten

Het bruidspaar

ze was zestien jaar en zag er bezorgd uit
helemaal niet als een gelukkige bruid
opeens een vreemde voor mij
in een witte jurk met grote buik

haar aanstaande leek zo uit de schoolbank
te zijn geplukt
ik weet nog tot op de dag van vandaag dat
“men “er schande van sprak

want er moest getrouwd worden aangezien
er een kindje zou komen.
ik begreep wel dat mijn buurmeisje nooit
meer met ons zou hangen op straat

niet meer op zaterdag met de halve buurt
op brommers naar het meer
zij had haar benen niet bij elkaar kunnen
houden zo werd verteld

dat de buurjongen ook een bijdrage had
geleverd aan dit verhaal ?
ja dat snapte ik wel . maar zonde was het
wel…kinderen die kinderen kregen

en zo verdween mijn buurmeisje uit mijn
leven. ze woonde voortaan op het plein
en later liep ze achter een kinderwagen
vadertje en moedertje spelen ?

dat leek me echt helemaal niets. en zij ?
zowel voor haar als voor hem
hun tienertijd was voorbij en dat was vast
niet hoe ze het zich hadden voorgesteld

Huwelijks gedicht door: Fairouz

Tweeten