Gedichten

Speelbal

Bemoeinisen,
ze is het zat
veroordeeld
door haar verleden.
Houd het dan nooit op?
Moet zij zich steeds weer bewijzen,
dat het dan nu echt anders is.
Machteloos,
zo voelt zij zich,
met de rug tegen de muur,
wat zij ook doet.
Hoe hard zij ook probeert,
des te meer,
keren zij zich tegen haar.
Wat moet zij dan nog doen,
voordat zij haar geloven.
Zien ze dan niet wat ik zie?
Een lieve vrouw,
een lieve dochter,
een goede moeder,
die alleen maar het beste wilt,
voor haar en haar zoon.
Alleen maar wenst
Gelukkig te zijn,
En een stukje rust voor haar zelf te vinden.

Kinder gedicht door: petra

Tweeten