Gedichten

Aansluipende vaak

In het donker binnen
warme gezellige beddenlakens
als volwassene mijmerend
tussen waken en slapen
weer een kind vol verbeelding zijn

alleen varen met een zeilbootje
over de wijde gladde zee
onder een zwarte sterrenstolp
die je al twinkelend de weg wijst
daarna
toeven in een prachtige paleiszaal
waar alles glanst en schittert
heerlijk smullen en bediend worden
bij keurig geklede dames
opeens
omgeven zijn door de ruwe wanden
van Bethlehems arme stal
hooi en stro geven knusse warmte
terwijl blauwachtige schemer
om het rustende Christuskind trilt
indringende sterrenstralen
omkransen de geliefde zuigeling
schenken aangenaam wachten

die wilde _ dan ijle gedachten
ledigen de volgroeide mensengeest
om hem opnieuw gereed te maken
voor zijn dagelijkse bezigheden
nuchter zakelijk of kunstzinnig zwevend.





Han Messie

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten