Gedichten

Afgedankt?

Mijn schoenen van weleer,
heb ik lang reeds afgedankt.
Ingeruild voor platte stappers,
die doen me niet zo zeer.

Mijn oude benen willen nu niet meer,
gebogen zijn ze en wat stijf.
Die hoge hakken,
zijn nu buiten kijf.

Maar ze zijn toch nog zo mooi,
ik kijk er zo graag naar.
Maar ik moet niet ijdel wezen,
breng mezelf dan in gevaar.

Maar kijken mag ik toch wel doen.
Mijn hart mag toch nog wel verlangen.
Het wil nog zo graag dansen,
en dan met jou, nog net als toen.

Heel stilletjes verglijdt de tijd,
ik pas me erin aan.
Herinneringen blijven,
geven nog kleur aan mijn bestaan.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten