Gedichten

Al oud nog verrassend

Middeleeuwse edellieden
ontvingen altijd minstreels
die riddersagen lieten horen

met juichend kinderlijk gemoed
luisterden kasteelheren
naar moedige daden en gevechten
welke ze graag beleefd hadden

hetzelfde verhaal klonk vaak op één burcht
maar spanning bleef steeds krachtig
elke bezinger had zijn eigen kunst
van vertellen en beeldend spreken

het huiveringwekkende gebeuren
was een reeds lang bekend monster
dat velerlei gedaantes aannam
rondzwervend sterke helden tartte
zich dan in nieuwe wildernis schuilhield
talloze malen verslagen werd
door weer anders geschapen strijd

deze begeerde avonturen
meldde de adel aan haar kleine zoons
oudertrots wenste vurig
een des te driester nageslacht
gelijk
alpenadelaars al peinzend
hun jongen eens zien vliegen
langs de rijzende morgenzon
boven de Himalaya zweven
daar als hoge vorsten leven.

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten