Gedichten

Bewogen leven

spontaan,
gaan mijn ogen tranen
wanneer ik denk aan tijd
heimwee cirkelt banen
verlangen voert een strijd

mijn jonge leven flitst voorbij
waar is die jeugd
met al zijn mooie dagen
ik herinner mij momenten
van liefde en welbehagen
maar nu ben ik in mijn leven
veel meer op mijn gemak
want:
ouder worden
is wijzer worden
en dat heeft ook zijn zegen
aan gedichten schrijven
heb ik een zwak
het begon toen ik ze
veel begon te lezen
en van dat lezen kreeg ik
wonderbaarlijke ideeën
misschien wat verborgen talent
of enkel puur geluk
in ieder geval
mijn leven
kan nu al niet meer stuk

Levens gedicht door: metske

Tweeten