Gedichten

Dagtrip

Vandaag gaan zij een dagtrip maken,
als lang geleden met de bus,
maar aan 't vertrek staat er geen moeder:
Geen liefdevolle afscheidskus.

Zij hebben proviand voor dagen
en haarlak in hun oude tas.
Een plastic netje voor de regen.
Weer wordt de dag als vroeger was.

Zij zingen van een oud plezier
en zeggen met hun droge lippen:
De dag, laat komen als hij is
en kletsen op hun schrale dijen.
Maar in hun schoot brandt het gemis.
Een droefheid waarvan ogen schreien.

Levens gedicht door: Pierre Van Laeken

Tweeten