Gedichten

De eigen refreinen

ik heb de noten niet geschreven
noch het lied gecomponeerd
de melodie is van het leven dat zich
in emoties manifesteert

in straten en op pleinen
klinken de eigen refreinen
zingen woorden verbondenheid
met familie vrienden en buren

soms met wat ongure dissonanten
die verkeerde passen dansen
op een feest dat door ieder wordt gevierd
een zachte hand schoont het vertier

voor allen is er nog voldoende plaats
door een beetje in te schuiven
aan de overvolle ruiven
van onze consumptiemaatschappij

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten