Gedichten

De Grote Pottenbakker

De pottenbakker vormt zijn pot,
Uit zacht en vochtig leem.
Hij zet er bei zijn handen op,
De schijf draait rond, geeft geen probleem.

De schijf draait snel,
Zijn handen trekken, door zijn wil begrensd,
Een mooie pot omhoog,
Zoals hij zich dat wenst.

Zolang het leem maar vochtig is,
Past het zich gewillig aan,
Het voegt zich naar de vorm,
Zolang zijn handen gaan.

De mens is als dit vochtig leem,
De Grote Pottenbakker vormt het,
Zolang het leven in zich heeft.
Hij wil het vormen, zo hij dat zelf graag heeft.

Zijn woord is als zijn handen,
Het wil ons vormen naar zijn wens,
Want dan ontstaat een prachtig vat.
De enig echte, ware mens.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten