Gedichten

De tijd van toen

alles lijkt zo duister,
iedereen doet raar
eenzaam aan mijn stoel gekluisterd
staar ik door het vensterraam.

denkend aan’t verleden,
hoe het vroeger beter was
ik kan het niet vergeten,
voel me echt niet in mijn sas.

De mensen waren vriendelijk en blij
zeiden beleefd een goedendag,
nu zijn ze te haastig, niet meer gastvrij
geld is daar meestal de oorzaak van.

vroeger kende iedereen je naam
en wisten ze:” hij is van hier”
nu zijn ze veel minder spraakzaam,
zo laat iedereen het maar begaan.

waar is dan die tijd van toen?
vervlogen, zoals ether uit een fles?
deze tijd smaakt zuur, zoals een citroen
en kinderen spellen mij de les!


Metske,2015

Levens gedicht door: metske

Tweeten