Gedichten

Die kus was meer

ik zag je verdwalen
te midden van al die mensen
ben je gaan halen

ogen afwezig bij
een moeizaam bewegen
je woorden warrig en vaag

heb jou een arm gegeven
zijn uit de drukte geraakt
je begon langzaam op te leven

glimlachte met
excuses in je blik voor
de overlast die jij mij gaf

je wilde geen koffie
moest nog wat doen
gaf mij zomaar een zoen

je verdween snel tussen
de mensen maar die kus was
meer dan ik me ooit zou wensen


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten