Gedichten

Eenzaam

Alleen......
de dagen worden stil.,
geen enkel geluid......
Je zit weggezakt in je stoel,
en kijkt naar buiten.

De mensen zijn bezig.
Ze hebben zo'n haast.
Alles moet vlug, gauw, gauw!
Wie kijkt er naar jou.

De radio doet hetzelfde,
schreeuwerig en fel,
met steeds maar weer die reclame ertussen.
Misschien haalt iemand me wel.

Steeds weer die hoop....maar
wie kan er komen, wie denkt er aan jou?
Elk heeft een doel...
je past niet in hun gevoel.

De dag sleept zich voort,
je moet iets gaan doen.
Wat heeft het voor zin...
dus dut maar weer in.

Een stille berusting,
neemt plaats in je geest.
Je vindt het genoeg,
jouw leven is geweest.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten