Gedichten

Eigenlijk

Dagen die kleuren mijn ogen, de dingen
de mensen en de bomen.
Onze wensen en een veilig onderkomen.
Maar ook zonder wikken en wegen lopen in
de regen, zo de wind mee, dan weer tegen.

De wegen die ik insla, bewandel, die wij
begaan, terwijl iedere situatie ons be-
wust maakt van ons bestaan.
Of het goed is of slecht, jezelf overgeeft
of vecht, het is allemaal levensecht.

Uiteindelijk alles ingevuld met een tome-
loos geduld wordt mijn hart vervuld met
wat ik zie en hoor.
Soms moe, maar toch weer door of lui, niets
aan de hand.
Lekker aan zee met boven me een heldere
hemel en onder mij het zachte zand.

In dit land met veel rivieren, dijken en
weilanden verzanden af en toe mijn ge-
dachten, vergeet ik wat ik nog moet doen.
En staar dan naar al het groen om mij heen,
zit even bij een sloot, zie dan moeder eend
met haar kroost voorbij gaan zo zorgeloos
eigenlijk net als mijn bestaan.

Martin Valk.2011

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten