Gedichten

Evenwicht

De geur van gras en water dat kabbelt door
riet omgeven.
Waar later zwanen sierlijk neer strijken
en zonlicht weerkaatst.

En mensen langs de waterkant kijken naar
schepen die voorbij varen, terwijl aan de
andere kant van hen het verkeer voorbij raast.

Tussen drukte en stilte voltrekt zich het leven.
Rennen of stil staan, vaak een jachtig bestaan
en veel streven.
Natuurlijk evenwicht is wat men wil, maar niet
vindt, dit blijkt veelal een strijd die men
zelden wint.

Levens gedicht door: martin valk

Tweeten