Gedichten

Gebukt onder te zwaar kruis

mijlen ver weg
en hier in eigen land
worden mensen ,vandaag de dag nog ,
te zware kruisen opgelegd
door machtsgeile potentaten
of ministers
die nog altijd niet beseffen
of waar maken
dat minister zijn dienen is
in plaats van rustig verder te verdienen
zonder verkozen opdracht.

mijlen ver weg
en hier in eigen land
blijft men nog elke dag
mensen kruisigen
door valse beschuldigingen,
verdachtmakingen,
uitsluitingen,
breken van gegeven woord,
wantrouwen.


is simon van cyrene
haast in ieder van ons
ook al eeuwenlang dood?
waarom sluiten we de ogen
voor het leed en de pijn van de anderen
onder het mom van:wat kunnen we daar ,
in gods naam,
aan veranderen!?
waarom helpen we de kruisen niet dragen
van vluchtelingen over zee of op het land,
uitgerangeerden,
mensen zonder dak boven het hoofd,
mensen aan de zelfkant?
waarom verliezen we elke vorm
van solidariteit?
geraken we onder kortzichtigheid
het noorden
van dag tot dag niet,
meer en meer,
kwijt

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten