Gedichten

Gruwelijke griezels

ik ben gek op gruwelijke griezels,
die gillen en snurken en sissen
je vindt die soms aan de waterkant
verschollen tussen de lissen.

ze houden zich in de dag heel gedeisd
je kunt ze niet zien of niet horen
maar 's avonds gaan ze gewoonlijk op reis
dan gaan ze de mensen graag storen.


dan wippen ze door het slaapkamerraam
en verstoppen zich stil onder het bed.
maar klokslag twaalf bij volle maan
rammelen ze met een skelet.

ze stoten daarbij ook klanken uit
die dringen door merg en been
maar als je een beetje reukwater spuit
dan lopen ze als de bliksem vlug heen.

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten