Gedichten

Help!

Help!

Ik schrijf het nu maar op,
want strakjes ben ik het vergeten.
Is alles donker en leeg.
Zal ik het niet meer weten.

Ik vind alleen maar lege ruimtes,
op plaatsen waar ik vroeger antwoord vond,
volledig in het duister,
loop ik nu tastend rond.

Soms daagt het mij ineens,
kom ik mijn antwoord tegen.
Maar op een hele andere plaats.
Had het daar altijd al gelegen?

Het lijkt zo vreemd,
en geeft mij vrees, die ik liever niet wil voelen.
Alles zich afspelend in mijn geest,
met vreemde grijze doelen.

Dus schrijf ik alles op,
omdat ik graag wil weten.
Maar lees ik het dan weer,
dan ben ik ook dat vergeten.

Antje.

Levens gedicht door: Antje.

Tweeten