Gedichten

Het laatste oordeel

ik lachte maar
de grimas trok
geen leven aan
stokte in zich laten gaan

het vuur was geblust
warmte verdwenen
de zielen hadden
maar even geschenen

onrust brandde
grote feesten in
orgastisch lange dagen
van wilde beesten

het zich te buiten
gaan was redeloos
omdat niemand naar
de toekomst keek

dans en pillen
gaven goede seks maar
de wanhoop in hun ogen was
besmettelijker dan de pest

hun bandeloos
fysiek verpozen
was slechter dan het ooit
op aarde had gemogen

toch hield men de ogen
nog steeds gericht op boven
in het laatste oordeel
was nog niets beslist


deel 4 in de serie apocalyps

wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten