Gedichten

Het mes er in gezet

er waren takjes
die niet wilden groeien
bloemen die wel knopten
maar niet gingen bloeien

ondanks zijn trotse stam
kreeg de bast veel te verdragen
liep kwetsuren op die
levenslange tekeningen gaven

hij heeft de pijn gedragen
in het steeds hoger schragen
van de hemel en bewaken
van zijn eigen veilige plek

eindelijk het mes er in gezet
in loslaten is de boom geschoond
waar oud zeer en zorgen verdwenen
zijn de nieuwe knoppen al verschenen

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten