Het schuifelt voort

Afdrukken

waar is de moed gebleven
om je als mens
onder de mensen te begeven

het schuifelt voort
zonder op of om te kijken
loerend naar het schermpje gelijken

zelden vang ik nog een blik
van kijk mij eens aan
ik zie jou en hier ben ik

samen zon en warmte delen
in lichaamstaal de tekens spreken
van blij zijn met elkaar

in raken herinneringen maken
die de dag van dagen scheidt
door het ontmoeten van uniciteit

Levens gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.278 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 9 (2 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over ontmoeten
gedichten over zien
gedichten over leven

Heb jij genoten van het Het schuifelt voort gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Het schuifelt voort'

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 25-05-2014 schreef wil melker:
Antje..

ja het schermpje wint het..
van de echte mens..
en dat is armoede voor
de medemenselijkheid..

Dank je voor je reactie..
en we hopen op beter..
in echt ontmoeten..

Liefs..

wil

MeldenDeze reactie is niet passelijk Op 23-05-2014 schreef Antje.:
De mens kijkt massaal digitaal. Lopen aan elkaar voorbij als blinden. Zelfs een groet is er niet bij. Goed gezegd, Wil.

Antje.

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!