Gedichten

Hypocriticus

Zal ik bij deze maar bekennen
dat wit niet wit is, en zwart niet zwart,
en dat de waarheid op de loop gaat,
en dat ik lang heb moeten wennen.

En dat ik bijten moet en knarsen,
mijn tanden niet mag laten zien,
want dat ik ergens dan kan vliegen
en dat dit niemand barsten kan.

Dus zwelt mijn tong geregeld op
en moet ik zinnen, woorden slikken
als pillen voor mijn vege geest:
mij op mijn binnenvingers tikken.

Maar eens dan zal ik de fanaten
de waarheid zeggen die ik voel
recht zal ik gaan, recht op het doel:

ach 'k zal het liever zo maar laten.

Levens gedicht door: Pierre Van Laeken

Tweeten