Gedichten

Ik mis een schoen

Ik ben m’n linkerschoen kwijt
‘k weet niet wat ik moet doen.
Ik voel me nu zo raar,
wat moet je met één schoen.

‘k Weet nog hoe we begonnen,
een nieuw en keurig paar.
We waren sterk en soepel,
genoten van elkaar.

Er kwamen stormen, regenvlagen,
We waren jong en sterk.
Zelfs onder sneeuw en hagel,
Deden we trouw ons werk.

Jammer, de linker ging wat lekken,
de rechter trok wat krom.
Ach ja, wat kon het schelen
we lachten er maar om.

Het lekken werd steeds erger,
Hij kon niet meer gelapt.
En op een donk’re avond,
is hij er uit gestapt.

De rechter bleef nu achter,
Wat moet die ene schoen.
Niemand die er nog in past.
Maar naar de oude schoenenkast.

Het is misschien wel zielig,
Maar ja, wat kun je doen.
Ik denk dat het nu tijd wordt,
Hem ook maar weg te doen.

Hoe onbetekenend is toch zo’n oude schoen,
Toch is er iemand die ze als heel kostbaar bewaart.
Hij wil er graag iets wonderlijks mee doen.
Zodat ze eeuwig zullen wandelen op aard.

Antje.