Auteur: wil melker / 8 Januari 2013

In godvergeten eenzaamheid

Afdrukken

zag zonnen trillen
manen dalen
en weer klimmen

de zee verstoof
tot waterzand
vloed schuwde het land

hield mij staande
in natuurgeweld
toch ben ik geveld

de hand ontbrak
die mij kon helpen
op een strand vol schelpen

ik stierf daar in
godvergeten eenzaamheid
maar ook die dood gaf geen respijt

Levens gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.280 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (3 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over eenzaamheid
gedichten over dood

Heb jij genoten van het In godvergeten eenzaamheid gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'In godvergeten eenzaamheid'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!