Gedichten

Is twijfelen toegestaan?

ik ontmoet mensen,
die altijd rotsvast zeker zijn
vooral over zichzelf.
mensen die bij elke zin
die ze neerschrijven
drie uitroeptekens plaatsen
en bij elke zin die ze uitspreken
verwaand er aan toevoegen:
daar ben ik zeker van,
hier neem ik geen letter van terug!


ik ontmoet mensen
ontmoedigd en ontredderd,
mensen die aan alles en iedereen twijfelen,
mensen die niemand vertrouwen
omdat ze zelf nooit weten wat het beste is:
blijven of vluchten,
verder zoeken of er mee kappen.


en tussen
altijd het grote gelijk
met het hoogste woord te willen hebben
en voortdurend twijfelen
laveer ik
vol geloof en ongeloof,
piekerend en lastige vragen stellend
over wat voorbij is en geen keer neemt,
gebroken,ontredderd,
haast uitzichtloos en verslagen
toch met de vaste wil
mijn uiterste best te doen
om er toch nog iets van te maken.
soms met de stellige hoop
dat iemand mij altijd veilig draagt,
beschut,beschermd
tot ik over de grens van de tijd
beland in de eeuwigheid.

Levens gedicht door: jozlebruyn

Tweeten