Gedichten

Je dialoog vervlakte

jij hebt de palmbomen
nooit zien groeien
op het eiland dat gekozen was

zag alleen het blauw van zee
een heerlijk warm strand
en een beschermende hand

maar in de golven
was geen diepte
alleen een keurig kabbelend gaan

je dialoog vervlakte
zonder verrassingen
in vorm en kleur van het bestaan

de eerste schreden zijn gezet
heet gloeit zand onder je voeten
naast de pijnen van vertrek

ik heb jou eindelijk begrepen
bied je mijn hand en hart
jij hebt al te lang alleen gezeten

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten