Gedichten

Kristalheldere ogen

Tijdens een diepe duik, vond ik een antwoord.
Mijn eerst zo troebele water klaarde ineens helder op.
-
Pas toen ik weer boven kwam,
voelde ik me als herboren en wist ik dat het goed was.
-
Mijn boosheid was verdwenen en de zon scheen als nooit te voren.
Ik voelde weer wat leven was
en vogelgezang drong sinds jaren weer tot mij door.
-
Tijdens mijn nieuw verworven inzicht,
heb ik mijn haat laten varen en leerde ik om te vergeven.
-
Sindsdien kijk ik met kristalheldere ogen
opnieuw naar het leven om mij heen,
en zweef ik zo vrij als een vogel
met alle winden mee.
---
© Ingrid van der Weegen

Levens gedicht door: Ingrid van der Weegen

Tweeten